Ινστιτούτο Χημείας και Γεωργίας Νικόλαος Κανελλόπουλος

Το Ινστιτούτο Χημείας και Γεωργίας Νικόλαος Κανελλόπουλος ξεκίνησε την λειτουργία του το 1938. Το Ινστιτούτο δεν αποτελούσε απλά έναν ερευνητικό φορέα στα πλαίσια της παραγωγικής και τεχνολογικής προόδου μιας ιδιωτικής επιχείρησης.

Οι ερευνητικές δραστηριότητες του είχαν ως στόχο να βελτιώσουν τη βιομηχανική παραγωγή, και κατά συνέπεια να συμβάλουν στην ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής και τη διατροφική αυτάρκεια των Ελλήνων. Η δομή του Ινστιτούτου αποτύπωνε τους στόχους αυτούς: τμήματα βιομηχανικού ελέγχου, βιομηχανικών ερευνών, φυσικοχημείας, γεωπονικής χημείας, βιομηχανικών φυτών, εδαφολογίας, πεδολογίας, φυτοπαθολογίας, εντομολογίας, γεωργοοικονομικής έρευνας.

Οι επιστημονικές μελέτες και οι έρευνες του Ινστιτούτου εκτεινόταν σε δύο επίπεδα. Στο επίκεντρο βρισκόταν η παραγωγική λειτουργία του ίδιου του συγκροτήματος της Δραπετσώνας. Οι χημικοί και οι μηχανικοί του Ινστιτούτου εξέταζαν εξονυχιστικά τις πρώτες ύλες του εργοστασίου, παρακολουθούσαν τη παραγωγική δραστηριότητα των μονάδων και έλεγχαν τα υγρά και αέρια απόβλητα της μονάδας. Παράλληλα οι γεωλόγοι του Ινστιτούτου μελετούσαν τους τύπους και τη φυσική σύσταση των εδαφών προκειμένου να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που είχαν σχέση με τις λιπασματολογικές και κλιματολογικές συνθήκες της χώρας. Για την υλοποίηση των στόχων αυτών στο Ινστιτούτο εργάστηκαν περισσότεροι από 100 ερευνητές, ανάμεσα στους οποίους γερμανοί και ιταλοί επιστήμονες.

Ηχητική ανάγνωση

Σημεία ενδιαφέροντος:

Ταινιόδρομος Κράκαρη
Μονάδα Ενέργειας
Σιλό
Υαλουργείο
Σφαγεία
Υδατόπυργος
Εργατικός οικισμός
Κείμενα
  • Ελένη Κυραμαργιού, Ιστορικός, Εντεταλμένη Ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
 
Φωτογραφίες
  • Παραχώρηση από το αρχείο του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος της σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ & από το Ιστορικό Αρχείο Εθνικής Τράπεζας.

Σε συνεργασία:

Με την επιχορήγηση και την αιγίδα: